W zabiegach chirurgicznych coraz częściej  wykorzystujemy bogatopłytkowe osocze i fibrynę.  Zabieg regeneracji tkanek za pomocą A-PRF jest nowoczesną  i najbezpieczniejszą metodą leczenia oraz stymulacji odbudowy i wzrostu kości.

prf1

PRF (Platelet Rich Fibrin) to bogatopłytkowa fibryna stymulująca wzrost komórek, stosowana obecnie w sterowanej regeneracji tkanek.  Jest ona uzyskiwana z krwi pacjenta pobranej bezpośrednio przed zabiegiem.  Krew jest następni separowana, a zawiesina płytek zagęszczana w specjalistycznej wirówce w ściśle określonych parametrach. W ten sposób otrzymuje się bogatopłytkowy preparat o konsystencji żelu – fibrynę.  Odnowa biologiczna tkanek stymulowana jest przez czynniki wzrostu i komórki macierzyste  które są uwalniane z siatki fibrynowej, wpływając na proces namnażania i tworzenia naczyń krwionośnych oraz regenerację kości (m.in. osteocyty, leukocyty, kolagen, elastynę).

Powstały preparat podaje się w określone wcześniej miejsce, w formie korka lub membrany, by stymulować proces regeneracji i gojenia rany np. po ciężkiej ekstrakcji zęba.

Podanie A-PRF – fibryny bogatopłytkowej powoduje powolne, ponad 7 dniowe uwalnianie komórkom czynników wzrostu.

Podczas planowania zabiegów implantologicznych prawdziwą barierą często nie do przekroczenia jest brak dostatecznej objętości kości i dziąsła. Ten znaczny deficyt tkanek twardych i miękkich jest często rezultatem zniszczenia kości przez procesy zapalne okołozębowe, choroby przyzębia, jak również uszkodzenia tkanek w trakcie ekstrakcji (usunięć zębów).

Stosując w/w metody leczenia gojenie przebiega ze znacznie mniejszą utratą tkanek. jest bezpieczniejsze i szybsze niż przy zastosowaniu preparatów pochodzenia zwięrzęcego.

A-PRF – fibryna bogatopłytkowa (Platelet-Rich Fibrin)

A-PRF ma zastosowanie w przebiegu leczenia chirurgicznego oraz implantologicznego szczególnie w procedurach klinicznych wymagających zabiegów augmentacyjnych przy niedoborach tkanek miękkich i twardych:
– podnoszenie dna zatoki szczękowej w celu uzyskania tkanki kostnej dla implantacji;
– zębodoły poekstrakcyjne zwłaszcza w rejonie gdzie planowana jest w przyszłości implantacja, ale także przy dyżych ubytkach kostnych np. w przypadku usuwania zatrzymanych zębów ósmych;
– śródkostne defekty periodontologiczne
– przeszczepy kości (GBR)
– przeszczepy tkanek miękkich (GTR)